Svo að hér kemur semsagt ein slík, jei!
Ég fæddist með ljósrautt hár sem með árunum hefur orðið sífellt fíngerðara. Þegar ég varð 15 ára fór ég að láta setja í mig strípur frekar reglulega og þegar ég varð 17 ára byrjaði ég að heillita á mér hárið, fyrst brúnt, svo dökkbrúnt og á endanum var það svart (ég sakna þess pínulítið ennþá). Rótin sem kom með dökku litunum var að sjálfsögðu hryllileg og ég var á endanum farin að lita það á þriggja til fjögurra vikna fresti. Látum alveg vera þó að ég hafi oft inn á milli bara litað rótina þar sem hún sést hvað helst.
Snemma árið 2014 langaði mig í breytingu og ákvað að trappa hárið rólega niður í eitthvað ljósara. Þá fór ég ca. fimm sinnum í strípur og endaði í lit sem var svo nálægt mínum eigin að ég gat hætt að lita það. Ótrúlega mikill lúxus. Þá hætti ég samt alfarið að nenna að hugsa um hárið á mér og oft komu margir dagar þar sem ég greiddi mér ekki einu sinni og var bara með druslulegan snúð. Eftir heilt ár af því ásamt því að hafa nánast aldrei látið særa endana var hárið orðið einstaklega ljótt og slitið og ég vissi að ég yrði að gera eitthvað í þessu áður en að fólk myndi fara að kalla mig fuglahræðu eða hætta að tala við mig. Hvoru tveggja hræddi mig.
Ég pantaði tíma í klippingu og strípur á stað sem samstarfskonur mínar mæltu með og læt þær vita að hárið á mér væri eins og fjaðrir og að það yrði að gera eitthvað í þessu og bara klippa þetta og reyna að gera eitthvað gott úr þessu. Fór síðan heim ógeðslega fúl því það var ekkert það sem ég vildi. Ég vil hafa sítt hár - ég fæ ekki að hafa dökkt (án þess að lita það í drasl) svo að ég vil þá allavega fá að hafa það sítt! Eftir fjölskyldufund fékk ég síðan grænt ljós á að athuga hárlengingarnar, hvort að það væri ekki bara málið.
Í framhaldi af því hafði ég samband við facebook-síðu harlengingar.is og þær svöruðu eiginlega alveg strax sem var frábært því um leið og ég ákveð að gera eitthvað þarf það að gerast strax. Þar sem mér lá einna helst á að vita var hversu mikið þetta kostar og hvort að það mætti þvo hárið daglega. Verðið sem mér var gefið var 35 þúsund krónur fyrir 100 lokka (ég reyndist þurfa 68) og já, það má þvo hárið daglega. Þetta verður bara alveg eins og manns eigið hár, það má lita, krulla og slétta og gera allan andskotann (þær mæla samt ekki með því að lita það ljóst og það er auðvitað bara óþarfi, þú færð þér bara ljósa lokka).
Mér til mikillar ánægju fékk ég tíma tveimur dögum seinna. Ásetningin sjálf tók ca 45 mínútur og leið mjög hratt (nema í lokin þegar ég var orðin óþreyjufull á að komast út og sýna fólki nýja fína hárið mitt). Ég keypti síðan sjampó og hárnæringu á staðnum ásamt hitavörn því að það má ekki nota hvað sem er með festingunum (bæbæ tigihárvörusafnið mitt). Ég splæsti líka í gormateygjunum víðfrægu því mér fannst rökrétt að nota góðar teygjur í dýrt hár. Þær sendu svo á mig leiðbeiningar um hvað mætti og mætti ekki gera, þetta eru virkilega ítarlegar leiðbeiningar og segja í rauninni allt sem segja þarf.
Festingarnar sjálfar sjást mjög lítið en skiptingarnar á milli þeirra sjást að sjálfsögðu. Hárið á mér blandast lengingunum ágætlega en mitt er svo mikið fíngerðara en lengingarnar að ég greiði það nokkrum sinnum yfir daginn til þess að það sjáist enn minna. Að setja blautt hárið í tagl endar yfirleitt með mínu hári krumpuðu við hnakkann og lengingunum fallegum á sínum stað.
Ég var mjög fljót að venjast þessu - þær töluðu um að eftir fjóra daga yrði þetta eins og mitt eigið hár og ég er sammála því. Fyrst fannst mér mjög skrítið að sofa á hárinu og var hrædd um að slíta það. Eins var ég hrædd um að slíta hárið af þegar ég greiddi mér (mæli með tangle tweeser eða sambærilegu). Hárið flækist nánast ekkert sem er mjög mikill kostur - maður er jú að greiða það af og til yfir daginn og gætir þess að það verði ekki úfið. Svo bara lærir maður handtökin við að greiða og verður smám saman öruggari. Ég sef alltaf með fléttu.
Í leiðbeiningum kemur fram að eðlilegt sé að einn og einn lokkur detti úr eftir 6 til 8 vikur. Eftir 3 vikur datt einn úr hjá mér. Það var ekkert vont eða óþægilegt, ég tók bara eftir því einn morguninn að á einum stað virtist einn lokkurinn síðari en hinir. Ég tók í hann og hann kom bara með, var greinilega laus. Ég hef oft leitað að staðnum sem hann var á en finn hann hvergi, það kom enginn skallablettur eða neitt þannig. Hinir eru enn allir á sínum stað og hárið lítur svo til nákvæmlega eins og út og á degi 1, ef ekki betur.
Almennt þarf síðan að koma í lagfæringu á ca 3 mánaða fresti og lagfæringin kostar 15 þúsund krónur. Þetta er þannig rándýrt í byrjun en að borga síðan 15 þúsund á þriggja mánaða fresti finnst mér algjörlega ásættanlegt og læt það alveg vera, sérstaklega þar sem ég lita ekki á mér hárið.
Það eina sem ég myndi setja út á það er að ég hefði viljað fá þessar leiðbeiningar fyrirfram og aðeins meira svona face-to-face spjall á undan ásetningunni ásamt því að sjá festingarnar í öðrum. Mér var bent á að allar stelpurnar á stofunni væru með hárlengingar og þær litu allar mjög vel út svo að ég sló bara til. Hárið á mér er mjög raunverulegt, ekkert óeðlilega þykkt og liturinn (sem var valinn fyrir mig) stemmir algjörlega við raunverulega litinn minn. Það hefur enginn tekið eftir því að ég sé með lengingar að fyrra bragði, fólk verður bara hissa á hvað hárið á mér er allt í einu sítt og það trúir því almennt ekki að þetta séu lengingar fyrr en ég sýni því festingarnar.
Sumsé, mæli klárlega með þessu :)
- knús -
ps ég er ekki að fá pening fyrir þessa færslu ... væri samt alveg til í það!
