... en samt ekki húsráð. Meira svona, hvað virkar fyrir mig til þess að halda heimilinu mínu sæmilega fínu. Ekki endilega hreinu, heldur fínu.
Í 73 fermetra íbúð stútfullri af dóti er jú mjög auðvelt að detta í einhvern kaospytt. Ég las einhvers staðar nokkur ráð sem ég hef reynt að fara eftir og bætti eftir þörf mínum eigin:
- Að ganga frá í eldhúsinu hvert einasta kvöld, helst á meðan ég er að elda og moppa gólfið
- Að búa um rúmið. Ef ég nenni því ekki fyrir vinnu er það yfirleitt það fyrsta sem ég geri þegar ég kem heim úr vinnunni á meðan sambýlismaðurinn gengur frá inni í eldhúsi ef við fórum í búð á leiðinni heim. Um leið geng ég frá fötum sem vilja safnast saman í kringum rúmið, við erum hvorugt á leiðinni í NBA svo að við hittum ekki alltaf í óhreina tauið þegar við köstum af okkur þangað. Hér er líka mikilvægt að opna glugga svo að við köfnum ekki úr loftleysi.
- Að ganga alltaf frá í sófanum eftir kósýkvöld. Þetta hljómar kannski kjánalega en ég kýs að hafa ótalpúða og teppi og krúserí og þegar það er ekki á sínum stað er sófinn ekkert að virka.
- Að ganga alltaf jafnóðum frá þvotti. Mjög erfitt að standa 100% við þetta en ég er samt að reyna.
- Að ganga frá leirtaui úr stofunni/tölvuherberginu inn í eldhús á hverju kvöldi. Ég er alls ekki manneskja til þess að ganga frá jafnóðum, mér finnst það ógeðslega leiðinlegt og ég nenni því aldrei.
- Að taka af og til aukalega hreingerningu ef ég sé að það þarf. Við þrífum alla íbúðina á laugardögum en þá er það "bara" að þurrka af öllu, þrífa baðherbergið og eldhúsið, ryksuga (mér finnst ryksjúga ljótt orð) og skúrum og skiptum á rúminu. Þá er ég ekki að nenna að gera neitt aukalega eins og að þrífa skápinn undir vaskinum þar sem ruslið er eða taka til í skúffum. Betra að gera það á öðrum tímum.
- Að passa að allir hlutir eigi sinn stað. Ef hlutur á ekki sinn stað er það bókað að hann er alltaf fyrir. Allir þurfa að eiga heimili, líka hlutir.
Þetta eru alls ekki atriði sem ég fer stöðugt eftir en ég hef nú samt rekið mig á það að mér líður alltaf betur ef að heimilið er sæmilega fínt. Ef allt er gert reglulega og kemst í rútínu verður það strax minna mál.
Vá hvað þetta var leiðinleg færsla. Ætti kannski ekkert að vera að birta hana. Oh fokkit.
Sunday, January 24, 2016
Monday, December 7, 2015
Óskalisti fyrir Gussa
Ákvað að henda í smá óskalista, bæði fyrir aðra og eins fyrir sjálfa mig
![[Alternative text]](http://www.modern.is/src/b61f0a6aa067d2ee1a1002e7ef369494.jpg)
![[Alternative text]](http://www.modern.is/src/9be99b3ac4fc113f0715b6ce13128bf7.jpg)
![[Alternative text]](http://www.modern.is/src/a56a3595d1959d34154b0ccfd3857bbe.jpg)
All is pretty plakat.
Búin að vera hrikalega skotin í þessum lengi og fattaði ekki fyrr en í gær að þau eru seld á Íslandi. Jeij!
Fæst hér.
ILNP naglalakk
Langar auðvitað í þau öll en þessi kitla mig einna mest:
Diablo, Missed Calls og Mega.
Fæst hér.
Sigma beauty burstar
E36, E20, E15 og E10 í kopar af því að ég elska kopar.
Fást hér.
Morphe burstar
MB7 og MB30
Fást hér.
Lukkutröll - þetta er bara of gordjöss.
Fæst hér.
Fallegu glervörunum frá Kastehelmi er ég að safna bæði í glæru og gráu, það fylgdu engir diskar í kaffistærð með stellinu mínu frá ömmu svo að ég læt þessa fylla í skarðið. Glösin finnst mér ótrúlega falleg líka og við eigum enginn fínni vatnsglös.
Fást hér.
Marimekkoskálarnar frá Iittala finnst mér dásamlegar. Ég á nokkra liti en langar líka í t.d. sítrónugula, laxableika, frost og cranberry. Myndi heldur ekki segja nei við fallegu ljósbláu og -grænu.
Fást hér.
LA Girl Matte Lipgloss í Fleur og Black Currant.
LA Girl Gel Glide Eyeliner í white og champagne.
Lancome Grandiose maskarinn - langar svo bilað að prófa hann.
Fæst hér.
Menu POV kertastjakinn er dásemd í svörtu og gylltu.
Fæst hér.
Iittala Festivo kertastjakar - ég á númer 2, 3, 4 og 5 en væri afskaplega til í þessa þrjá líka.
Kastehelmi kertastjakar í desert eða skógargrænum
Fást hér.
Thursday, August 20, 2015
Hárlengingar: já eða nei?
Ég hef lengi átt í innri umræðum við sjálfa mig (augljóslega) þar sem ég læt mig dreyma um að vera með sítt, þykkt og fallegt hár. Ég vissi af hárlengingum en hafði í rauninni ekki hugmynd um hvernig það virkaði og hvort að svoleiðis væri yfirhöfuð fyrir aðra en fitnessgellur. Þegar pælingarnar mínar um áðurnefnda síða, þykka og fallega hárið ágerðust (ég er jú að fara að gifta mig á næsta ári) fór ég að gúggla hárlengingar og reyna að kynna mér eitthvað um þar. Ég fann undarlega lítið af "alvöru" fróðleik, bara frásagnir kvenna sem voru annað hvort rosalega ánægðar eða mjög ósáttar. Mér fannst vanta frásagnir frá alvöru fólki úti í bæ sem hafði prófað þetta þar sem ég gat lesið um hvernig þetta virkar í raun og vera.
Svo að hér kemur semsagt ein slík, jei!
Ég fæddist með ljósrautt hár sem með árunum hefur orðið sífellt fíngerðara. Þegar ég varð 15 ára fór ég að láta setja í mig strípur frekar reglulega og þegar ég varð 17 ára byrjaði ég að heillita á mér hárið, fyrst brúnt, svo dökkbrúnt og á endanum var það svart (ég sakna þess pínulítið ennþá). Rótin sem kom með dökku litunum var að sjálfsögðu hryllileg og ég var á endanum farin að lita það á þriggja til fjögurra vikna fresti. Látum alveg vera þó að ég hafi oft inn á milli bara litað rótina þar sem hún sést hvað helst.
Snemma árið 2014 langaði mig í breytingu og ákvað að trappa hárið rólega niður í eitthvað ljósara. Þá fór ég ca. fimm sinnum í strípur og endaði í lit sem var svo nálægt mínum eigin að ég gat hætt að lita það. Ótrúlega mikill lúxus. Þá hætti ég samt alfarið að nenna að hugsa um hárið á mér og oft komu margir dagar þar sem ég greiddi mér ekki einu sinni og var bara með druslulegan snúð. Eftir heilt ár af því ásamt því að hafa nánast aldrei látið særa endana var hárið orðið einstaklega ljótt og slitið og ég vissi að ég yrði að gera eitthvað í þessu áður en að fólk myndi fara að kalla mig fuglahræðu eða hætta að tala við mig. Hvoru tveggja hræddi mig.
Ég pantaði tíma í klippingu og strípur á stað sem samstarfskonur mínar mæltu með og læt þær vita að hárið á mér væri eins og fjaðrir og að það yrði að gera eitthvað í þessu og bara klippa þetta og reyna að gera eitthvað gott úr þessu. Fór síðan heim ógeðslega fúl því það var ekkert það sem ég vildi. Ég vil hafa sítt hár - ég fæ ekki að hafa dökkt (án þess að lita það í drasl) svo að ég vil þá allavega fá að hafa það sítt! Eftir fjölskyldufund fékk ég síðan grænt ljós á að athuga hárlengingarnar, hvort að það væri ekki bara málið.
Í framhaldi af því hafði ég samband við facebook-síðu harlengingar.is og þær svöruðu eiginlega alveg strax sem var frábært því um leið og ég ákveð að gera eitthvað þarf það að gerast strax. Þar sem mér lá einna helst á að vita var hversu mikið þetta kostar og hvort að það mætti þvo hárið daglega. Verðið sem mér var gefið var 35 þúsund krónur fyrir 100 lokka (ég reyndist þurfa 68) og já, það má þvo hárið daglega. Þetta verður bara alveg eins og manns eigið hár, það má lita, krulla og slétta og gera allan andskotann (þær mæla samt ekki með því að lita það ljóst og það er auðvitað bara óþarfi, þú færð þér bara ljósa lokka).
Mér til mikillar ánægju fékk ég tíma tveimur dögum seinna. Ásetningin sjálf tók ca 45 mínútur og leið mjög hratt (nema í lokin þegar ég var orðin óþreyjufull á að komast út og sýna fólki nýja fína hárið mitt). Ég keypti síðan sjampó og hárnæringu á staðnum ásamt hitavörn því að það má ekki nota hvað sem er með festingunum (bæbæ tigihárvörusafnið mitt). Ég splæsti líka í gormateygjunum víðfrægu því mér fannst rökrétt að nota góðar teygjur í dýrt hár. Þær sendu svo á mig leiðbeiningar um hvað mætti og mætti ekki gera, þetta eru virkilega ítarlegar leiðbeiningar og segja í rauninni allt sem segja þarf.
Festingarnar sjálfar sjást mjög lítið en skiptingarnar á milli þeirra sjást að sjálfsögðu. Hárið á mér blandast lengingunum ágætlega en mitt er svo mikið fíngerðara en lengingarnar að ég greiði það nokkrum sinnum yfir daginn til þess að það sjáist enn minna. Að setja blautt hárið í tagl endar yfirleitt með mínu hári krumpuðu við hnakkann og lengingunum fallegum á sínum stað.
Ég var mjög fljót að venjast þessu - þær töluðu um að eftir fjóra daga yrði þetta eins og mitt eigið hár og ég er sammála því. Fyrst fannst mér mjög skrítið að sofa á hárinu og var hrædd um að slíta það. Eins var ég hrædd um að slíta hárið af þegar ég greiddi mér (mæli með tangle tweeser eða sambærilegu). Hárið flækist nánast ekkert sem er mjög mikill kostur - maður er jú að greiða það af og til yfir daginn og gætir þess að það verði ekki úfið. Svo bara lærir maður handtökin við að greiða og verður smám saman öruggari. Ég sef alltaf með fléttu.
Í leiðbeiningum kemur fram að eðlilegt sé að einn og einn lokkur detti úr eftir 6 til 8 vikur. Eftir 3 vikur datt einn úr hjá mér. Það var ekkert vont eða óþægilegt, ég tók bara eftir því einn morguninn að á einum stað virtist einn lokkurinn síðari en hinir. Ég tók í hann og hann kom bara með, var greinilega laus. Ég hef oft leitað að staðnum sem hann var á en finn hann hvergi, það kom enginn skallablettur eða neitt þannig. Hinir eru enn allir á sínum stað og hárið lítur svo til nákvæmlega eins og út og á degi 1, ef ekki betur.
Almennt þarf síðan að koma í lagfæringu á ca 3 mánaða fresti og lagfæringin kostar 15 þúsund krónur. Þetta er þannig rándýrt í byrjun en að borga síðan 15 þúsund á þriggja mánaða fresti finnst mér algjörlega ásættanlegt og læt það alveg vera, sérstaklega þar sem ég lita ekki á mér hárið.
Það eina sem ég myndi setja út á það er að ég hefði viljað fá þessar leiðbeiningar fyrirfram og aðeins meira svona face-to-face spjall á undan ásetningunni ásamt því að sjá festingarnar í öðrum. Mér var bent á að allar stelpurnar á stofunni væru með hárlengingar og þær litu allar mjög vel út svo að ég sló bara til. Hárið á mér er mjög raunverulegt, ekkert óeðlilega þykkt og liturinn (sem var valinn fyrir mig) stemmir algjörlega við raunverulega litinn minn. Það hefur enginn tekið eftir því að ég sé með lengingar að fyrra bragði, fólk verður bara hissa á hvað hárið á mér er allt í einu sítt og það trúir því almennt ekki að þetta séu lengingar fyrr en ég sýni því festingarnar.
Sumsé, mæli klárlega með þessu :)
Svo að hér kemur semsagt ein slík, jei!
Ég fæddist með ljósrautt hár sem með árunum hefur orðið sífellt fíngerðara. Þegar ég varð 15 ára fór ég að láta setja í mig strípur frekar reglulega og þegar ég varð 17 ára byrjaði ég að heillita á mér hárið, fyrst brúnt, svo dökkbrúnt og á endanum var það svart (ég sakna þess pínulítið ennþá). Rótin sem kom með dökku litunum var að sjálfsögðu hryllileg og ég var á endanum farin að lita það á þriggja til fjögurra vikna fresti. Látum alveg vera þó að ég hafi oft inn á milli bara litað rótina þar sem hún sést hvað helst.
Snemma árið 2014 langaði mig í breytingu og ákvað að trappa hárið rólega niður í eitthvað ljósara. Þá fór ég ca. fimm sinnum í strípur og endaði í lit sem var svo nálægt mínum eigin að ég gat hætt að lita það. Ótrúlega mikill lúxus. Þá hætti ég samt alfarið að nenna að hugsa um hárið á mér og oft komu margir dagar þar sem ég greiddi mér ekki einu sinni og var bara með druslulegan snúð. Eftir heilt ár af því ásamt því að hafa nánast aldrei látið særa endana var hárið orðið einstaklega ljótt og slitið og ég vissi að ég yrði að gera eitthvað í þessu áður en að fólk myndi fara að kalla mig fuglahræðu eða hætta að tala við mig. Hvoru tveggja hræddi mig.
Ég pantaði tíma í klippingu og strípur á stað sem samstarfskonur mínar mæltu með og læt þær vita að hárið á mér væri eins og fjaðrir og að það yrði að gera eitthvað í þessu og bara klippa þetta og reyna að gera eitthvað gott úr þessu. Fór síðan heim ógeðslega fúl því það var ekkert það sem ég vildi. Ég vil hafa sítt hár - ég fæ ekki að hafa dökkt (án þess að lita það í drasl) svo að ég vil þá allavega fá að hafa það sítt! Eftir fjölskyldufund fékk ég síðan grænt ljós á að athuga hárlengingarnar, hvort að það væri ekki bara málið.
Í framhaldi af því hafði ég samband við facebook-síðu harlengingar.is og þær svöruðu eiginlega alveg strax sem var frábært því um leið og ég ákveð að gera eitthvað þarf það að gerast strax. Þar sem mér lá einna helst á að vita var hversu mikið þetta kostar og hvort að það mætti þvo hárið daglega. Verðið sem mér var gefið var 35 þúsund krónur fyrir 100 lokka (ég reyndist þurfa 68) og já, það má þvo hárið daglega. Þetta verður bara alveg eins og manns eigið hár, það má lita, krulla og slétta og gera allan andskotann (þær mæla samt ekki með því að lita það ljóst og það er auðvitað bara óþarfi, þú færð þér bara ljósa lokka).
Mér til mikillar ánægju fékk ég tíma tveimur dögum seinna. Ásetningin sjálf tók ca 45 mínútur og leið mjög hratt (nema í lokin þegar ég var orðin óþreyjufull á að komast út og sýna fólki nýja fína hárið mitt). Ég keypti síðan sjampó og hárnæringu á staðnum ásamt hitavörn því að það má ekki nota hvað sem er með festingunum (bæbæ tigihárvörusafnið mitt). Ég splæsti líka í gormateygjunum víðfrægu því mér fannst rökrétt að nota góðar teygjur í dýrt hár. Þær sendu svo á mig leiðbeiningar um hvað mætti og mætti ekki gera, þetta eru virkilega ítarlegar leiðbeiningar og segja í rauninni allt sem segja þarf.
Festingarnar sjálfar sjást mjög lítið en skiptingarnar á milli þeirra sjást að sjálfsögðu. Hárið á mér blandast lengingunum ágætlega en mitt er svo mikið fíngerðara en lengingarnar að ég greiði það nokkrum sinnum yfir daginn til þess að það sjáist enn minna. Að setja blautt hárið í tagl endar yfirleitt með mínu hári krumpuðu við hnakkann og lengingunum fallegum á sínum stað.
Ég var mjög fljót að venjast þessu - þær töluðu um að eftir fjóra daga yrði þetta eins og mitt eigið hár og ég er sammála því. Fyrst fannst mér mjög skrítið að sofa á hárinu og var hrædd um að slíta það. Eins var ég hrædd um að slíta hárið af þegar ég greiddi mér (mæli með tangle tweeser eða sambærilegu). Hárið flækist nánast ekkert sem er mjög mikill kostur - maður er jú að greiða það af og til yfir daginn og gætir þess að það verði ekki úfið. Svo bara lærir maður handtökin við að greiða og verður smám saman öruggari. Ég sef alltaf með fléttu.
Í leiðbeiningum kemur fram að eðlilegt sé að einn og einn lokkur detti úr eftir 6 til 8 vikur. Eftir 3 vikur datt einn úr hjá mér. Það var ekkert vont eða óþægilegt, ég tók bara eftir því einn morguninn að á einum stað virtist einn lokkurinn síðari en hinir. Ég tók í hann og hann kom bara með, var greinilega laus. Ég hef oft leitað að staðnum sem hann var á en finn hann hvergi, það kom enginn skallablettur eða neitt þannig. Hinir eru enn allir á sínum stað og hárið lítur svo til nákvæmlega eins og út og á degi 1, ef ekki betur.
Almennt þarf síðan að koma í lagfæringu á ca 3 mánaða fresti og lagfæringin kostar 15 þúsund krónur. Þetta er þannig rándýrt í byrjun en að borga síðan 15 þúsund á þriggja mánaða fresti finnst mér algjörlega ásættanlegt og læt það alveg vera, sérstaklega þar sem ég lita ekki á mér hárið.
Það eina sem ég myndi setja út á það er að ég hefði viljað fá þessar leiðbeiningar fyrirfram og aðeins meira svona face-to-face spjall á undan ásetningunni ásamt því að sjá festingarnar í öðrum. Mér var bent á að allar stelpurnar á stofunni væru með hárlengingar og þær litu allar mjög vel út svo að ég sló bara til. Hárið á mér er mjög raunverulegt, ekkert óeðlilega þykkt og liturinn (sem var valinn fyrir mig) stemmir algjörlega við raunverulega litinn minn. Það hefur enginn tekið eftir því að ég sé með lengingar að fyrra bragði, fólk verður bara hissa á hvað hárið á mér er allt í einu sítt og það trúir því almennt ekki að þetta séu lengingar fyrr en ég sýni því festingarnar.
Sumsé, mæli klárlega með þessu :)
- knús -
ps ég er ekki að fá pening fyrir þessa færslu ... væri samt alveg til í það!
Tuesday, April 28, 2015
langíapríl
Mér datt í hug að það gæti verið sniðugt að búa til ~mánaðarlega óskalista yfir hluti sem mig langar í. Veit að maðurinn minn myndi þiggja svoleiðis og eins þætti mér gaman að sjá hvernig smekkurinn minn þróast. Hef undanfarið tekið eftir breytingum, til dæmis er ég allt í einu farin að fíla gyllta og brasslitaða hluti rosalega mikið og litapallettan í íbúðinni er frekar róleg með málmlitunum, svörtu, gráu, brúnu og hvítu. Er mikið búin að minnka aðra liti; blátt, grænt og gult hefur aldrei verið áberandi hjá mér en rautt og fjólublátt nær þó einhverjum vinsældum.
Sumsé - hér kemur langí í apríl :) ... athugið að listinn er alls ekki tæmandi.
Lítill Aalto vasi
Kastehelmi í nýja fallega desert litnum
Kastehelmi í skógargrænu
Kollur til þess að hafa inni á baðherbergi - Ilva
Stigi til þess að hafa inni á baðherbergi - Ilva
Svört kerti, nom! - Ilva
Subscribe to:
Posts (Atom)